Isa lang ang sulo ng mga magasin para sa akin–ang liwanag ng buhay nito—“passion.” Ano nga ba sa Pilipino ang “passion”? Iba ito sa pangarap o “dream” ngunit malapit ito sa isa’t isa. Ang “passion” ay parang iyong kaluluwa. Isang bagay na di nakikita sa iyong pagkatao ngunit naipahihiwatig sa pamamagitan ng biswal na sining.
Sa ngayon, tila may gustong ipahiwatig ang aking kaluluwa sa pamamagitan ng sining—wari’y sa pagsusulat—sa sariling wika. Ang aking kinahihiligan noon nang ako ay nasa kolehiyo pa lamang ay bumili ng mga libro at mga magasin na kadalasa’y patungkol sa disenyo, kalikasan, paghahardin, espirituwal na mga artikulo, sining, tula, pilosopiya at arkitektura. Napansin ko na ngayon ay bumabalik ang temang ito sa aking buhay. Ang pumunta sa bilihan ng mga aklat na “2nd hand” o gamit na ngunit nasa maganda pang kondisyon na mga babasahin mula sa iba’t ibang lugar sa mundo. Ang tawag sa bilihan ng mga aklat na iyon na madalas kong bisitahin ay “booksale.”
Maliit lamang ang bilihan na ito ng mga aklat na “2nd hand.” Kadalasan ito ay nasa pinakamababang palapag ng mga “mall” o malaking pamilihan ng mga gamit at damit sa mga siyudad sa Pilipinas. Maraming intelektwal, mga alagad ng sining at mga estudyante ang pumupunta rito upang makabili at makakita ng mga lumang aklat ngunit de kalidad ang kontento at nasa maayos pang kondisyon. Napakaswerte mo kapag makakita ka ng “vintage.” Ito ay isang Halleluiah!
Ito ang alternatibong aklatan na maaaring puntahan ng mga estudyanyte ng buhay at sining dito sa Pilipinas. Dito ko nakilala ang mga magasin na nailalathala sa iba’t ibang bansa tulad ng Espanya, Italya, Pransya, Latin Amerika at iba pang lugar sa Estados Unidos. Karamihan sa mga aklat at magasin ay galling sa Amerika ngunit nagiging “excited” ako kapag nakakakita ako ng mga de kalidad na babasahin na lathala sa ibang wika.
Dito sa Pilipinas, napakaraming wika ang maaaring matutunan dahilan sa mahuhusay na paaralan na naitatag rito upang magbigay ng mga kurso sa partikular na mga wika tulad ng wikang Espanyol sa Instituto Cervantes in Manila, wikang Aleman sa Goethe Institut Manila na kung saan ako ay nakapag-aral hanggang sa ika-apat na lebel para sa mga nagsisimula pa lamang, wikang Pranses sa Alliance Francaise de Manille at iba pang mga wika na naituturo sa mga pangunahing Unibersidad sa Pilipinas.
Sa Unibersidad ng Pilipinas na kung saan ang inyong lingkod ay nakapagtapos, kami ay sinanay na maging magaling magsalita at magsulat sa sariling wika tulad ng iba pang Unibersidad sa buong mundo na itinatag ng sariling estado na siyang nagsanay sa mga mag-aaral nito na maging matatas sa kanilang sariling wika. Ito ang kalayaan na para sa akin ay malaking pamana sa aming mga nagtapos rito. Sa makabago at napaka-modernong sistema ng pamamalakad ng ekonomiya na ayon sa Kanluran at pandaigdigang kalakaran sa wikang Ingles, napakahirap para sa marami-raming kabataan ang maging matatas sa pagsasalita, pagsusulat at pag-unawa sa wikang pambansa.
Sa aking pagbubulay-bulay, walang bansa ang umunlad ang ekonomiya at yumaman ang tradisyon at kaugalian ng hindi ginamit ang sariling wika sa kanilang batas at edukasyon, sa loob at labas ng paaralan. Ito ang instrumento ng pag-unlad at pagyabong ng tradisyon at kaugalian ng isang lupon ng mamamayan. Kung kaya’t ang mga babasahin sa pang-araw araw tulad ng dyaryo at magasin na nasusulat sa sariling wika ay isang mahusay at epektibong pamamaraan ng pagtataguyod ng pag-unlad sa ekonomiya at pagtatatag ng sariling teknolohiya sa bansa.
Napansin ko sa mga magasin na aking mga nabili sa “booksale,” ay hanga ako sa kanilang dedikasyon sa kanilang “hilig.” Kung ito ay sining sa Amerika, ang lahat ng gamit para rito ay gawa sa Amerika at ang pagkakasulat ng artikulo ay ayon sa kanilang sariling wika. Kung ito ay tungkol sa moda ng arkitektura sa Italya, ang lahat halos ng gamit ay galling sa Italya at ang gamit na wika sa artikulo ay wikang Italyano. At kung ito naman ay patungkol sa isang adhikain sa Amerika, ang lahat ay tungkol sa pagbabago sa Amerika patungo sa adhikaing ito.
Sa maikling salita, ito ay may dedikasyon sa isang bagay na ibig nilang gawin na naka-angkla sa lugar at wika roon.
English
Magazines
There’s only one torch in all of the magazines for me—the light of its life—“passion.” What is “passion” in Filipino? It’s not the same as “dream” but they are definitely closely related. Passion is like your soul. One thing that cannot be seen in your appearance but can be expressed through visual art.
At present, there seems to be something that my soul wants to express through art—as if in writing—in our own national language. When I was in College, I used to buy books and magazines then about designs, nature, gardening, spiritual articles, art, poems, philosophy and architecture. I have observed that this theme in my life is coming back. One where I go to this bookstore selling 2nd hand books and magazines that are still in good condition from all over the world. This bookstore that I used to visit frequently is called “Booksale.”
It is just a small bookstore of 2nd hand books. Most of the time, it is located at the ground floor of malls or big markets of things and clothes in the cities of the Philippines. There are many intellectuals, artists and students who frequent this place to scavenge for 2nd hand quality reading materials which has good content and are still in good condition. Lucky you if you find vintage. It’s Eureka!
This is the alternative library that can be frequented by students of life and art here in the Philippines. Here is where I get acquainted to magazines published in other countries like Spain, Italy, France, Latin America and other places in the United States. Most of the books and magazines were from America but I get excited when I find quality books and magazines published in other languages.
Here in the Philippines, there are so many languages that one can learn because of excellent schools established here that specialize in courses for a particular language like Spanish in Instituto Cervantes in Manila, German in Goethe Institut Manila where I was able to study till the 4th level of the beginners course, French in Alliance Francaise de Manille and other language courses offered in leading Universities in the Philippines.
In University of the Philippines, where yours truly graduated, we are trained to be well versed in our own national language, in both oral and written form, just like in other State Universities in the world where students are trained to be well-versed in their own national language. This is the freedom that for me is one great heritage that the University bestowed upon us who graduated there. In this contemporary times and very modern system of economy aligned with the West and world trade in the English language, it is very hard for a number of youth to be fluent in speaking, writing and understanding our own national language.
In my contemplation, there is no country, which has achieved progress in their economy and has made rich their traditions and culture without using their own national language in their laws and education, inside and outside of school. This is the instrument for the advancement of economy and enrichment of the traditions and culture of a citizenry. That is why daily reading materials such as the newspapers and magazines written in the country’s own national language is the most effective way to build progress in economy and establish its own technology in the country.
I have observed in the magazines I bought in Booksale, I admire its dedication to their “passion.” If it is an art in America, all materials for this craft were from America and the language used for the articles is in its own language. If it is about the architectural trends in Italy, most of the materials for this art are from Italy and the language used for the articles is in the Italian language. And if it is about an advocacy in America, all of it is about the changes in America towards this advocacy.
In short, it has dedication on something they like to do tied down to the place of origin and its own language.
Pilipino Ang Wika Ko 